- tirocinium
- tīrōcĭnĭum, ii, n. [tiro].I.Lit.A.In milit. lang., the first military service or first campaign of a young soldier, military rawness or inexperience, = rudimentum (perh. not ante-Aug.):B.
juvenis,
Liv. 39, 47, 3:propter exercitūs paucitatem et tirocinium, Auct. B. Afr. 31, 6: aetatis infirmitas aut militiae tirocinium,
Val. Max. 5, 4, 2:tirocinii rudimenta deponere,
Just. 9, 1, 8. —In plur.:si non solum tirocinia, verum et incunabula in ipsis castris posuissent,
Just. 12, 4, 6; Flor. 2, 3.—Concr., the young troops, raw forces, recruits:II.contemptum tirocinium,
Liv. 40, 35, 12.—Transf., in gen., the first beginning of any thing, the first trial, attempt, or essay:B.si in L. Paulo accusando tirocinium ponere et documentum eloquentiae dare voluit,
Liv. 45, 37, 3 Weissenb. ad loc.; cf.:nec differendum est tirocinium in senectutem,
Quint. 12, 6, 3; and:tirocinii metum transire,
id. 12, 6, 7: filios suo quemque tirocinio deducere in forum, i. e. after putting on the toga virilis, Suet. Aug. 26:dies tirocinii,
id. Tib. 54:togam sumpsit barbamque posuit, sine ullo honore, qualis contigerat tirocinio fratrum ejus,
id. Calig. 10.—Of inanim. things:navium,
i. e. their first voyage, Plin. 24, 7, 26, § 41.—Inexperience:senatus cum simul et tirocinio et perturbatione juvenis moveretur,
Liv. 39, 47, 3:nec tirocinio peccet,
Manil. 1, 189.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.